بررسی ساختار جمعیت شکم پایان منطقه زیر جزرو مدی سواحل شرقی چابهار

در این مطالعه، ساختار جمعیت شکم پایان منطقه زیر جزر و مدی سواحل شرقی چابهار با نمونه‌برداری از رسوبات 4 منطقه شامل چابهار‌، رمین، لیپار و کچو به‌وسیله گرب ون وین در طول یک سال (1393) به‌صورت فصلی موردبررسی قرار گرفت. طبق نتایج در مناطق موردمطالعه 31 خانواده از شکم پایان نمونه‌برداری و شناسایی شدند. میزان فراوانی آن‌ها تعداد 8292 عدد در مترمربع می‌باشد. پژوهش حاضر به علت موقعیت استراتژیک و مهم دریای چابهار ازلحاظ اقتصادی و شیلات و همچنین حفاظت محیط‌زیست موجودات کف زی سواحل چابهار که بعد از پایان دوره سیکل زندگی‌شان و گذشت مهروموم‌های متمادی منجر به فسیل و سپس تولید نفت در منطقه می‌شود و همچنین بحث حفظ تنوع زیستی این موجودات بسیار حائز اهمیت نیز می‌باشد. علاوه بر این همبستگی معنی‌داری بین تراکم برخی خانواده‏های شکم پایان، دانه‌بندی رسوبات، دما، شوری، اکسیژن محلول و pH مشاهده شد که عبارت بودند از: (Calyptridae و پی-اچ)، (Columbellidae و پی-اچ)، (Columbellisae و اکسیژن)، (Cyclostromatidae و اکسیژن)، (Marginellidae و اکسیژن)، (Marginrllisae و پی-اچ)، (Pyramidellidae و پی-اچ)، (Acteonidae و pH)، (Pyramidellidae و اکسیژن)، (Fasciolaridae و شوری)، (Retusidae و سیلت). اکثر این خانواده‌ها در ایستگاه‌ها و فصول مختلف دارای بیشینه تراکم‌اند. علاوه بر این رابطه همبستگی مثبتی بین اکسیژن، محتوای سیلت و شوری با تراکم شکم پایان و یک رابطه منفی بین پی-اچ با تراکم مشاهده شد.